Brak nazwy działu
Maryna Sokolovska
Nazywam się Maryna Sokolovska, mam 21 lat, mieszkam w Kijowie. W tym roku ukończyłam z wyróżnieniem studia magisterskie z historii. Swoją pierwsza pracę napisałam o rosyjskiej diasporze na terenach Królestwa Polskiego w latach 1860 – 1915. W tej chwili studiuję prawo międzynarodowe na studiach podyplomowych Państwowego Uniwersytetu im. T. Szewczenki w Kijowie. Pracuję jako tłumaczka języka angielskiego oraz nauczycielka historii po angielsku w koło Kijowa. Latem 2008 roku otrzymałam stypendium na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz stypendium Szkoły Wschodniej we Wrocławiu.
W przyszłości mam zamiar angażować się w sferze edukacji państwowej, polsko – ukraińskich stosunków politycznych i naukowych. Jestem pewna, że doświadczenie uzyskane podczas stażu parlamentarnego będzie mi bardzo pomocne.
Katarzyna Dzierżyńska-Loch
Pochodzę z pięknego, starego Wilna. Studiowałam urbanistykę i zarządzanie na Uniwersytecie Technicznym im. Giedymina. Byłam stypendystką Stowarzyszenia Polskich Inżynierów w USA. W roku 2007, na Politechnice Wrocławskiej, w ramach programu Socrates /Erasmus obroniłam pracę licencjacką.W roku bieżącym kończę studia magisterskie na kierunku zarządzania projektami i programami biznesu na Uniwersytecie Technicznym im. Giedymina w Wilnie. W 2008 roku podjęłam naukę w Akademii Młodych Dyplomatów ze stypendium K. Puławskiego. Dzięki temu miałam okazję poznać wiele znanych osobistości polskiego i nie tylko życia politycznego i kulturalnego. Uzyskałam nowe, jakże cenne doświadczenia.Podczas studiów byłam jedną ze współzałożycieli Klubu Studentów Polskich na Litwie, któremu od 4 lat prezesuję. Klub zrzesza młodzież polską zamieszkałą na stałe na Litwie i studiującą w miejscu zamieszkania. Są to w większości stypendyści Fundacji Semper Polonia. Klub liczy obecnie ponad 120 osób i podejmuje się wielu cennych inicjatyw skierowanych do środowiska lokalnego oraz aktywnie uczestniczy w wyborach sejmowych i samorządowych popierając Polaków kandydujących na Litwie . Od lipca 2007 roku podjęłam pracę w Instytucie Polskim na Litwie,placówce podległej Ambasadzie RP w Wilnie, gdzie pełnię funkcję koordynatora projektów kulturalnych oraz muzycznych. Ostatnio w ramach „Wilno-stolicą kultury Europejskiej” realizowałam Międzynarodowy Kongres Kultury, który spotkał się z żywym zainteresowaniem społeczności litewskiej i polskiej na Litwie. Mam ogromną satysfakcję, że zostałam zakwalifikowana na staż Parlamentarny. Wierzę, że ten staż oraz możliwość uczestniczenia w pracach komisji sejmowych przyniosą mi wiele interesujących i cennych doświadczeń. Staż parlamentarny w Sejmie stanie się wspaniałą okazją do pogłębiania wiedzy na temat procesu legislacyjnego oraz mechanizmu uchwalania ustaw. Międzynarodowy Program Staży Parlamentarnych jest niesamowitą okazją do wzbogacenia wiedzy merytorycznej o polskim systemie politycznym. Zdobyte doświadczenia będą mi niezwykle pomocne w dalszej realizacji zawodowej. Swoje wyrazy wdzięczności za doskonałą organizację i opiekę nad stażystami pragnę skierować do Kancelarii Sejmu RP.
Beata Naniewicz
Nazywam się Beata Naniewicz. Mam 26 lat. Pochodzę z Wilna (Litwa). Studiowałam historię na Wileńskim Uniwersytecie Pedagogicznym (studia licencjackie) oraz politykę i administrowanie Unii Europejskiej na Uniwersytecie Michała Rőmera w Wilnie (magister zarządzania strategicznego).
Po studiach podjęłam pracę w Konsulacie Generalnym Rzeczypospolitej Polskiej w Wilnie, następnie, w końcu 2007 roku, w Wydziale Współpracy Zagranicznej i Informacji Samorządu Rejonu Wileńskiego, gdzie pracuję dotychczas.
Posiadam 8-letni staż pracy tłumacza pisemnego, kombinacje językowe: polski – litewski, litewski - polski.
Jestem typem społecznika: należę do Związku Polaków na Litwie, przez dwie kadencje pełniłam obowiązki prezesa jednego z kół związku. W czasie sprawowania funkcji prezesa udało się zrealizować kilka inicjatyw, m.in. projekt upamiętnienia miejsca spoczynku Jana Konrada Obsta - założyciela Muzeum Adama Mickiewicza w Wilnie (najstarsze po paryskim muzeum Wieszcza), redaktora, wydawcy, historyka.
Pytanie „Po co ci to?” przywołuje mój uśmiech, ponieważ uważam, że albo się jest działaczem społecznym, albo nie. Nie ma możliwości pośredniej.
Moim obszarem zainteresowania jest w szczególności ochrona i przestrzeganie praw polskiej mniejszości na Litwie, do której zresztą należę. Moja działalność na tym polu aktywności polega m.in. na pisaniu artykułów, nawiązywaniu kontaktów z osobami, które w ten czy inny sposób mogą wpłynąć na poprawę sytuacji polskiej mniejszości na Litwie, lobbowaniu interesów polskiej mniejszości za granicą, przede wszystkim w Polsce.
Toteż mój udział w Międzynarodowym Programie Staży Parlamentarnych ma dwa wymiary: pozyskiwanie wiedzy i doświadczeń w zakresie życia politycznego, stanowienia prawa, funkcjonowania Sejmu RP oraz podejmowanie działań na rzecz Polaków na Litwie (działania medialne, informacyjne, rozmowy z zainteresowanymi senatorami oraz posłami na Sejm RP).
Moje zainteresowania? Góry, ambitna książka i….góry.
Lesia Aleksiejenko
Nazywam się Lesia Aleksiejenko. Mam 25 lat. Jestem z pięknego kraju – Ukrainy. O sobie powiem tak, jak kiedyś mówił wybitny ukraiński działacz polityczny i historyk Wiaczesław Lipiński „Gente Polonus Natione Ruthenus” (Z rodu Polak, z narodu Ukrainiec). To właśnie on był jednym ze zwolenników powstania państwowości ukraińskiej i twórcą patriotyzmu obywatelskiego w Ukrainie. Podobnie jak Wiaczesław Lipiński, ja również chcę przysłużyć się dobremu współdziałaniu obojga narodów. Pochodzę z rodziny polskiej i jestem wierna tradycji kościoła rzymsko-katolickiego. W latach studenckich jeździłam na obozy i staże, organizowane dla młodzieży polonijnej na terenach Polski. Cieszę się z uczestnictwa w Międzynarodowym Programie Staży Parlamentarnych. Jest to dla mnie wyjątkowa okazja, aby doświadczyć rezultatów transformacji społecznej, gospodarczej i politycznej bliskiej memu sercu Polski, jednocześnie przenosząc to doświadczenie na rzecz rozwoju i wzmocnienia kraju i narodu ukraińskiego, pośród którego dorastałam.
Skończyłam studia filologiczne oraz dziennikarstwo na Państwowym Uniwersytecie w Żytomierzu. Pracowałam jako rzecznik Prezydenta miasta Żytomierza. Przyniosłam się do Kijowa, gdzie podjęłam pracę w Ministerstwie Paliwa i Energetyki Ukrainy i zaczęłam pisać doktorat na Narodowym Uniwersytecie Bezpieczeństwa Międzynarodowego przy Radzie Bezpieczeństwa i Obrony Ukrainy. Tematem mojej pracy doktorskiej są Stosunki Polsko-Ukraińskie w systemie zewnętrznej polityki bezpieczeństwa.
W przyszłości chciałabym pracować jako dyplomata i ekspert negocjacji międzynarodowych, w tym polsko-ukraińskich stosunków bilateralnych. Będę jedną z tych osób, kto przygotuje i wprowadzi Ukrainę do Unii Europejskiej.
Olha Voznyuk
Nazywam się Olha Voznyuk, jestem Ukrainką ze Lwowa (Ukraina). Mam 26 lat. Ukończyłam studia magisterskie oraz doktoranckie na wydziale filologicznym Lwowskiego Uniwersytetu Narodowego im. Iwana Franki.
Zainteresowanie Polską, polską kulturą sięga moich czasów studenckich, kiedy zaczęłam uczyć się języka polskiego oraz napisałam pracę magisterską z zakresu literaturoznawstwa porównawczego stosunków ukraińsko-polskich. Temat moje pracy doktoranckiej dotyczy wizji Ukrainy w polskim społeczeństwie kulturalnym w czasach powojennych, zwłaszcza wizji Jerzego Giedroycia oraz działalności „Kultury” paryskiej w nawiązywaniu stosunków ukraińsko-polskich. Podczas pisania rozprawy doktorskiej jako stypendystka różnych programów naukowych pogłębiałam moją wiedzę z owego zakresu na Uniwersytecie Warszawskim oraz na Uniwersytecie Harvarda w USA.
Bardzo się cieszę z pobytu w Międzynarodowym Programie Staży Parlamentarnych Kancelarii Sejmu. Uczestnictwo w Programie jest dla mnie wyjątkową szansą zobaczyć i nauczyć się politycznego systemu Polski od wewnątrz, porównać politykę Ukrainy i Polski oraz obserwować realizację programu politycznego Polski jako państwa-członka Unii Europejskiej. Jestem pewna, że zdobyte doświadczenie podczas stażu pomoże mi w rozwoju mojej kariery oraz we wzmacnianiu stosunków ukraińsko-polskich na różnych szczeblach współpracy międzynarodowej.
Roman Nienartowicz
Pochodzę z Wilna. Moja przygoda z Polską rozpoczęła się w 2003 roku kiedy dostałem się na pięcioletnie studia magisterskie na Uniwersytecie Łódzkim kierunek stosunki międzynarodowe. Było to moje pierwsze spotkanie z Polską i muszę przyznać, iż nie byłem zachwycony. Jednak z biegiem czasu, gdy bliżej poznałem ten kraj i ludzi go zamieszkujących moje zdanie zmieniło się kardynalnie. Uważam, że Polska ma ogromny potencjał ludzki i w związku z tym jasną przyszłość. Adam Mickiewicz pisał: „Polak, chociaż stąd między narodami słynny, że bardziej niźli życie kocha kraj rodzinny...” Tylko mieszkając tutaj można zrozumieć sens tych słów, zrozumieć dlaczego Polacy tak kochają swój kraj. Dzisiaj, gdy spoglądam na te lata, które spędziłem w Polsce, jestem wdzięczny losowi, a także wszystkim tym, których energia i aktywność pozwoliły mi uczestniczyć w programach studiów i staży, wdzięczny, że spędziłem te lata właśnie tutaj i mogłem poznać (i nadal poznaję) ten szczególny pośród innych państw kraj, którym jest i zawsze dla mnie pozostanie Polska.